İnan ki değil

Sahibi olan bir köpeğim istanbul'da
Allahsız bir insan gibiyim ve atsız
Kürkümün altından geliyor yel değirmenlerinin sesleri
Zamanımın değerini öğütüyor ,
sakince ve sessiz
İstanbulun yüzüne bakıyorum sonra
Gargara yapıyor insanları , fırlatıyor Taksim'e
Hepsinin amk demiyorum artık
Demiyorum sizin garbınızı sikeyim.
Sikmiyorum kaldırım taşlarını ve biber gazlarını
Alıyorum elime bir taş ve koyuyorum cebime
Sıkıyorum kemerimi ve ellerim serbest
Artık daha güçlüyüm.
Dünyaya dokunuyorum
şehvetle , buz gibi
Üşümüyorum
Üşümüyorum
Üşümüyoruz
İnanın üşümüyoruz !